Dubravka Ugrešić

MINISTARSTVO BOLI

Dubravka Ugrešić rođena je u Hrvatskoj. Završila je Filozofski fakultet u Zagrebu i radila dvadesetak godina u Institutu za teoriju književnosti pri zagrebačkom Filozofskom fakultetu. Napisala je tri knjige za decu (“Mali plamen”, 1971; “Filip i sreća”, 1975; “Kućni duhovi”, 1988), studiju o savremenoj ruskoj prozi (“Nova ruska proza”, 1980) i sastavila antologiju alternativne ruske proze (“Pljuska u ruci”, 1988). Prevodila je sa ruskog Borisa Pilnjaka i Danila Harmsa, i pisala scenarije za film (“U raljama života”, “Za sreću je potrebno troje”) i televiziju. Objavila je i knjige priča “Poza za prozu” (1978) i “Život je bajka” (1983), romane “Štefica Cvek u raljama života” (1981), “Forsiranje romana-reke” (1988) i “Muzej bezuvjetne predaje”, i zbirke eseja “Američki fikcionar” (1993), “Kultura laži” (1996) i “Zabranjeno čitanje” (2001).

Knjige Dubravke Ugrešić prevedene su na nekoliko svetskih jezika. Osim domaćih nagrada, od kojih je najznačajnija NIN-ova nagrada za roman godine (1988) za “Forsiranje romana-reke”, Dubravka Ugrešić nagrađivana je i međunarodnim nagradama; između ostaloga: švajcarskom nagradom “Charles Veillon” (1996) za najbolju knjigu eseja godine, holandskom nagradom “Versetsprijs” (1997), “Austrijskom državnom nagradom za evropsku književnost” (1999) i nemačkom nagradom “Henrich Mann” (2000).